Crisisopname ouderen: verschil tussen versies

Huidige versie van 19 sep 2023 om 12:40

1. Hoofdpagina
2. Leerlijn complexe ouderenzorg
3. Crisisopname ouderen

Relevantie

“Het kan zo echt niet langer.” Een uitroep van patiënt, familie, thuiszorg of de huisarts zelf als een thuissituatie uit de hand loopt. Het welbevinden van de patiënt is zo in gevaar dat er snel wat moet gebeuren en iedereen kijkt naar de huisarts.

Doel

• Je bent je bewust van de rol van de huisarts bij een acute decompensatie van een oudere patiënt.
• Je kent de verschillende partijen die hulp bieden in de acute ouderenzorg en bij welke indicatie deze partijen in te schakelen zijn.
• Je kan in een crisissituatie de juiste partij inschakelen om hulp te bieden.

Gebruiksaanwijzing

Praktijkopdracht in de huisartsenpraktijk:

• Bespreek met de POH, eventueel aan de hand van een casus, welke zorg er in de regio beschikbaar is. Denk aan (gespecialiseerde)thuiszorg, verpleeghuizen, dementiezorg, dagopvang, ziekenhuiszorg. Ga na wat de regionale afspraken zijn en wie het aanspreekpunt voor de huisarts is. Zijn er protocollen in de praktijk om hiermee om te gaan? Neem voor het gesprek de bouwsteen Eerstelijnsverblijf ELV door.
• Neem in een crisissituatie de taak op je, eventueel gesteund door de POH om een passende oplossing voor de patiënt te vinden.
• Bespreek de casus na met je opleider. Hoe was de situatie die je tegenkwam, welke keuzes heb je gemaakt en waarom. Tegen welke problemen liep je aan en wat ging juist erg makkelijk? Zijn er dingen die je in het vervolg anders zou doen?

Onderwijsactiviteiten

Bij een crisis in de ouderenzorg is het net als bij alle geneeskunde belangrijk om een brede blik te houden. Het statement “Zij moet opgenomen worden” zegt vooral iets over de beleving van de betrokkenen en niet per se iets over de problematiek. Als hierin te veel mee gegaan wordt bestaat het risico dat er minder ingrijpende oplossingen dan opname over het hoofd worden gezien. Net zo belangrijk als dat er wat gebeurt, is dat er gepaste zorg geleverd wordt op de juiste plek. Door de situatie stapsgewijs tegemoet te treden kan je dit ondervangen.

• De taak van de huisarts begint dus met probleemverheldering, wat is het probleem waardoor het niet meer gaat en is hier een aanwijsbare oorzaak voor te vinden. Vaak is de situatie redelijk duidelijk: Patiënte is gevallen, heeft pijn en kan niet meer zelfstandig uit de stoel opstaan. Soms is de situatie ingewikkelder: Patiënt blijft onrustig uit zijn bed komen en naar de wc strompelen waarbij hij steeds omvalt, dochter is er klaar mee om hem 24 uur per dag in de gaten te houden.
• Soms zal er verder onderzoek naar de problematiek ingezet moeten worden om een volledig beeld te krijgen. Een foto van de heup ter uitsluiting fractuur of onderzoek naar de oorzaak van de onrust.
• Behandelen van de onderliggende medische problematiek. Als de enige oorzaak van immobiliteit pijn is, kan pijnstilling soms voldoende zijn om patiënte weer zelfredzaam te maken. Bij onrust door een blaasretentie kan de situatie na blaaskatheterisatie ineens weer houdbaar zijn. Soms is het voor onderzoek of behandeling nodig dat patiënt naar het ziekenhuis verwezen wordt.
• Als medisch ingrijpen niet mogelijk is of niet snel genoeg verbetering oplevert kan het zijn dat er (extra) zorg nodig is of hulpmiddelen nodig zijn. ‘s Nachts niet naar de wc kunnen kan ondervangen worden door een postoel naast het bed. Bij ‘s nachts onrustig dwalen is er soms waakzorg aan huis beschikbaar.
• Als ook met extra zorg en hulpmiddelen de situatie niet veilig is, kan het zijn dat er crisisopname nodig is. Uitleg over welke zorg er nodig is, op welke plek deze zorg gegeven moet worden en hoe de vergoeding geregeld is wordt gegeven in het afwegingsinstrument ELV. In het schema wat hierbij te downloaden is worden de verschillende vormen van passende zorg toegelicht.