Financiering en wetgeving ouderenzorg: verschil tussen versies

Versie van 26 jul 2018 om 13:21

Relevantie

Ouderen moeten steeds langer en met grotere beperkingen thuis blijven wonen. Hiervoor kunnen ze vanuit verschillende instanties ondersteuning krijgen. Theoretisch gezien kunnen mensen dit grotendeels zelf regelen, door de verschillende wetten en organisaties waar rekening mee gehouden moet worden lukt dit soms niet. De huisarts is ook hier in een vertrouwd aanspreekpunt met kennis van de wijk en de mogelijkheden die er zijn om zijn patiënten te ondersteunen.

Doel

Weet welke zorg er binnen zijn regio door wie geleverd kan worden en hoe dit opgestart moet worden.

Subdoelen

• Weet welke regelgeving er van toepassing is op de financiering van de zorg voor ouderen.
• Heeft contact met de partijen in zijn regio die betrokken zijn bij de zorg voor ouderen.
• Kan patiënten informeren over welke zorg er waar geregeld moet worden.

Voorbereiding

Bij ouderen die langer thuis blijven wonen kan er een kwetsbare situatie ontstaan met een grote kans op decompensatie. Het kan zijn dat je dit als huisarts opmerkt of dat de patiënt of familie zelf zijn zorgen uit. Dan komen de vragen welke zorg heeft de patiënt nodig, wie kan dit leveren en wie gaat dit betalen?

Na het afschaffen van de AWBZ (algemene wet bijzondere ziektekosten) is de verantwoordelijkheid voor zorg van de het rijk naar de gemeenten overgeheveld. Dit is geregeld in de WMO (Wet maatschappelijke ondersteuning), welke zorgproducten vanuit de WMO vergoed worden is te vinden op de site van de overheid. Gemeenten mogen zelf beslissen hoe ze hier invulling aan geven, in Amsterdam kun je op weg geholpen worden door de WMO-helpdesk. Vaak weten de uitvoerders van de zorg precies hoe alles te regelen, in Amsterdam is er een sociale kaart vanuit de gemeente waarop je kunt vinden wie er in jouw wijk actief is. Belangrijk is dat bij de WMO vaak een eigen bijdrage gevraagd wordt.

Naast de WMO is er voor mensen die zorg thuis nodig hebben zorg te regelen vanuit de basisverzekering. Dit is vooral voor mensen die kortdurende of ongecompliceerde zorg nodig hebben. De inschatting van zorgbehoefte en het regelen hiervan gebeurt vaak door de thuiszorgorganisatie. Algemene informatie over zorg vanuit de basisverzekering is op de zorgverzerkingwijzer te vinden, specifieke dingen kunnen per verzekeraar verschillen.

Als er langdurige en intensieve zorg geleverd moet worden kan dit niet meer vanuit de basisverzekering. Deze zorg wordt vanuit de WLZ (wet langdurige zorg) vergoed. Om hiervoor in aanmerking te komen moet er een CIZ-verklaring afgegeven worden. Deze verklaring is nodig voor opname in een verpleeghuis maar kan ook mogelijkheden geven voor intensieve zorg thuis. 

Voor patiënten die geen recht op verpleeghuiszorg hebben maar tijdelijk ook niet meer thuis kunnen blijven is er de mogelijkheid tot ELV (eerstelijnsverblijf)

Bouwstenen

Tijdens de huisartsenstage

In de leergroep:

• Vraag een van de POH-ouderen een presentatie te houden over de beschikbare zorg in de wijk en welke rol haar huisartsenpraktijk hierin speelt.

Op de praktijk:

• Ga in gesprek met het aanspreekpunt voor de WMO in jou regio, bijvoorbeeld de maatschappelijk werker. Wat wordt er van de huisarts verwacht? Wat kan de huisarts van hun verwachten?

• Ga in gesprek met een van de thuiszorgorganisaties waar je mee samenwerkt. Zoek uit wat er allemaal moet gebeuren als er een patiënt aangemeld wordt? Wie bepaald welke zorg er nodig is? Hoe wordt dit met de verzekering geregeld? Wanneer moet een patiënt van de basisverzekering naar de WLZ? Stel dat patient moet ineens toch in een verpleeghuis opgenomen worden wat moet er dan geregeld worden en wie gaat dit doen?

• Selecteer samen met je opleider een patiënt die veel zorg krijgt. Ga na welke partijen betrokken zijn hoe de communicatie is en wie de regie voert.

De bouwstenen in de leerlijn complexe ouderenzorg

De leerlijnen

Categorie: De 10 huisartsgeneeskundige thema's

Categorie: Competentiegebieden

Categorie: Overige aandachtsgebieden